Monday, January 10, 2011

ಖೆಡ್ಡಾಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದೆ ನಾನೂ ಮದುವೆ ಎಂಬ ಖೆಡ್ಡಾಕ್ಕೆ

ಅಂದು ನಡೆದಿತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಡಗರ | ತುಂಬಿತ್ತು ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನರಿಯದ ದುಗುಡ
ಗುರು ಹಿರಿಯರ ಸಮ್‌ಮುಖದಲ್ಲಿ | ವಧು ಪರೀಕ್ಷೇಗೆ ಸಮಯ ಕೂಡಿಬಂದಿತ್ತು

ದೂರದೂರಿಂದ ಬಂದಳು ಜರತಾರಿ ಸಿರೆಯುಟ್ಟ ನವ ವಧು | ನೀಳಜಡೆಯಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮೊಗ್ಗುಗಳು
ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಳೆವ ಕುಂಕುಮ | ಅದರ ಮೇಲೇ ಬೆವರಿನ ಮುತ್ತು
ಮೆಲ್ಲನೆ ನಡೆದು ಬಂದು ನಗೆ ಬಿರಿ | ತೊರಿದಳು ಹೊಳೆವ ದಂತಪಂಕ್ತಿಯ
ಅದ ನೋಡಿ ನಾಚಿ ಮೋಡದಲಿ | ಅಡಗಿ ನಿಂತವು ಬಾನಿನ ತಾರೆಗಳು

ಅಂದು ಗುರುಗಳು ಬರೆದೇ ಬಿಟ್ಟರು | ಪಂಚಾಂಗವನ್ನು ನನ್ನ ಅರಳಿದ ಮುಖನೋಡಿ
ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನೋಡಿದ | ಅಂಗನೆಯರು ಉಲಿದರು ಭಲೇ ಜೋಡಿಯೆಂದು
ಹುರಿದುಂಬಿಸಿದರು ಎನ್ನ | ಮದುವೆ ಎಂಬ ಖೆಡ್ಡಾಕ್ಕೆ ಕೆಡುವಲು

ಅಂದು ನಡೆಯಿತು ಎನ್ನ ಮೆರವಣಿಗೆ | ಶ್ವೇತವರ್ಣದ ಕುದುರೆಯ ಮೇಲೇ
ಗಟ್ಟಿಮೇಳದ ಸದ್ದಿನಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರ | ಘೋಷಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆಯಿತು ಮದುವೆ
ಬಂಧು ಮಿತ್ರರು ಬಂದು ಶುಭ ಕೋರಿದರು | ಉಂಡು ಸವಿದರು ಸಿಹಿ ಊಟವ

ಆಗಲೇ ಖೇಡ್ಡಾಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವರು | ಎಂದರು "ನೀನೂ ನಮ್ಮಂತೆ"
ಇನ್ನೂ ಉಳಿದವರು ಎಂದರೂ | ನಾವು ನಿಮ್ಮ ಹಿಂದೆ
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಟ್ಟೆ | ನಾನೂ ಎಲ್ಲರಂತೆ

ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಎನ್ನ ಹೆಂಗಸರು | ಛೇಡಿಸುತ್ತ ಕಾಡಿಸುತ್ತ
ಕುಳಿಸಿದರು ಹೂ ಹಾಸಿದ | ಮೆತ್ತನೆ ಮಂಚದ ಮೇಲೇ
ಮೂಲೆಯಲಿ ಮಿಣುಕು ದೀಪ | ಹೋಯ್‌ದಾಡುತ್ತ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಾಗುತ್ತಿರಲು
ತಟ್ಟೆ ಹಣ್ಣುಗಳೂ ತನ್ನ | ಸರದಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿರಲು ತವಕದಿಂದ
ಹುಣ್ಣಿವೆ ಬೆಳದಿಂಗಳಂತೆ | ತೇಲಿ ಬಂದಳು ನನ್ನವಳು

ಸುಮಂಗಲೆಯರು ಸವಿಗಾನದಿಂದ ಆರತಿ ಎತ್ತಿ | ಬಿಡಿಸಿದರು ನನ್ನಿಂದಾಗದ ವಗಟವನು
ಕದ ಮುಚ್ಚಿ ವಧುವಿನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಉಸುರಿ | ಕಿಲ ಕಿಲ ನಗುತ್ತ ಮಾಯವಾದರು ಅಲ್ಲಿಂದ
ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಉಯ್ಯಾಲೆವಾಡಿ ದಣಿದಿದ್ದ | ಮಿಣುಕು ದೀಪ ಮಂದವಾಗಲೂ
ನಿಜ ಅರಿವಾಯಿತೆಂದು ನನನೆ | ಮದುವೆಯೆಂಬ ಖೆಡ್ಡಾದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಸುಖ

No comments:

Post a Comment